یادداشتی از سردار شهید سید مجتبی هاشمی

عقلانیت

شهید مظلوم، سید اسدالله لاجوردی

برای او یکی از مهم‌ترین پرونده‌های دوران دادستانی‌اش پرونده "نوشین نفیسی" بود. اهمیت پرونده نفیسی تا حدی بود که لاجوردی در سخنرانی تودیع خود با اشاره به آخرین حضورش قبل از عزل در شورای عالی قضایی می‌گوید: «گفتم نوشین نفیسی را آزاد می‌کنید تا پدرش خوشش بیاید؛ اینکه مرکزیت و محور آزاد شود و زیرمجموعه آن اعدام، ظلم است. چرا پنج ردیف زیر او اعدام بشود اما مرکزیت آزاد بشود؟ این ظلم است و اگر قرار است یک وقت خدای نکرده این نظام جمهوری اسلامی لطمه بخورد، از ناحیه این ظلم‌ها است. اینها ظلم است و ظلم قابل تحمل برای امثال من نیست.»

نوشین نفیسی فرزند دکتر ابوتراب نفیسی، پزشک مخصوص آیت الله منتظری است که در سال 58 به عضویت گروه مارکسیستی پیکار در می‌آید. برادران نوشین نفیسی، سعید و مجید نیز از کادرهای ارشد گروهک پیکار بودند.

در تاریخ 25/9/63، یوسف صانعی دادستان وقت کشور در نامه ای به آیت‌الله موسوی اردبیلی رئیس دیوان عالی کشور و رئیس شورای عالی قضایی می‌نویسد:

سه ویژگى برجسته مؤمن

امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:
لا یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنًا حَتّى تَکُونَ فیهِ ثَلاثُ خِصال:1ـ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ. 2ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِیِّهِ. 3ـ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِیِّهِ. فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَکِتْمانُ سِرِّهِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِیِّهِ فَمُداراةُ النّاسِ. وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِیِّهِ فَالصَّبْرُ فِى الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ.

مؤمن، مؤمن واقعى نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد
سنّتى از پروردگارش
و سنّتى از پیامبرش
و سنّتى از امامش.

امّا سنّت پروردگارش   پوشاندن راز خود  است،
    سنّت پیغمبرش     مدارا و نرم رفتارى با مردم  است،
    سنّت امامش      صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى  است.

چهل حدیث اخلاقی از امام رضا (علیه السلام)

اصول همراهی (و همنشینی)

امام رضا(علیه السلام) می فرمایند:

« إِصْحَبِ السُّلْطانَ بِالْحَذَرِ، وَ الصَّدیقَ بِالتَّواضُعِ، وَ الْعَدُوَّ بِالتَّحَرُّزِ وَ الْعامَّةَ بِالْبُشْرِ ».

           با  سلطان به  ترس و احتیاط  همراهى کن،

و   با  دوست  به  تواضع

و   با  دشمن  به  احتیاط،

و   با  مردم  به  روى خوش.

دروغ، ستم، زکات

إِذا کَذَبَ الْوُلاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ، وَ إِذا جارَ السُّلْطانُ هانَتِ الدَّوْلَةُ، وَ إِذا حُبِسَتِ الزَّکوةُ ماتَتِ الْمَواشى

زمانى که حاکمان دروغ بگویند                 باران نبارد

و چون زمامدار      ستم ورزد           دولت خوار گردد

و اگر زکات   اموال داده نشود      چهارپایان ازبین روند.

امام رضا(علیه السلام)